داشتم سریال نگاه می کردم. یکیشون گفت: زندگی خیلی کوتاهه. نمی دونم هر کدوم از ما چقدر عمر می کنیم اما اینو می دونم که می خوام هر لحظه اش رو کنار تو بگذرونم!
من با خودم فکر می کنم. چی میشد اگه همه همیشه اینو یادشون بود. این که زندگی چقدر کوتاهه و چقدر حیفه که غرور رو جایگزینِ با هم بودنامون می کنیم و این "دوست داشتن ها و دوست داشته شدن ها" رو راحت از دست می دیم بدون این که بدونیم چقدر فرصت برای با هم بودن داریم.

همین چیزاس که آدمو خسته می کنه. آدمو از پا می اندازه. همین میشه که هیچی دیگه این خستگی ها رو از تنمون بیرون نمی بره. دنیای بدون عشق؛ دنیای وحشتناکیه. دلم برای دریا تنگ شده.


#ماموران_NCIS


مشخصات

تبلیغات

محل تبلیغات شما
محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

آخرین وبلاگ ها

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها

Raul دکوراسیون داخلی خودهیپنوتیزم و مانیتیزم ره گم کرده... adabiat7 فروشگاه اینترنتی ورزشی کلیاتِ صائب جعفری (نظم و نثر) اخبار سلامت ایران CryptoTab